لایحه حجاب چرا به پستوخانه رفت؟ / نمایندگان از چه می ترسیدند؟

حسین کنعانی‌مقدم فعال سیاسی اصولگرا گفت: قاعدتا لایحه عفاف و حجاب باید برای اقناع افکار عمومی در صحن علنی بررسی می‌شد. این رفتار نشان می‌دهد، خود کسانی که از این لایحه دفاع می‌کنند، اطمینانی به اینکه این لایحه بتواند افکار عمومی را اقناع کند، ندارند و به همین خاطر در پستوخانه مجلس به دنبال تصویب آن هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: برای فرار از روش‌های عادی درخصوص قانونی که همه افراد کشور را دربرمی‌گیرد و قانونی نیست که فقط برای بخشی از جامعه تصویب شود، قاعدتا این لایحه باید برای اقناع افکار عمومی در صحن علنی بررسی می‌شد. این رفتار نشان می‌دهد، خود کسانی که از این لایحه دفاع می‌کنند، اطمینانی به اینکه این لایحه بتواند افکار عمومی را اقناع کند، ندارند و به همین خاطر در پستوخانه مجلس به دنبال تصویب آن هستند.

کنعانی‌مقدم در پاسخ به این سوال که معایب و مزایای این لایحه در کجاست که مجلس تصمیم گرفت آن را به اصل ۸۵ ارجاع دهد، گفت: یکی از مزایای تمام لوایح، قوانین و طرح‌هایی که در مجلس تصویب می‌شود این است که به برخورد سلیقه‌ای پایان داده و این مسأله را قانونمند می‌کند. مشروط بر اینکه وقتی قانون وضع می‌شود برخاسته از همه سلیقه‌ها و گرایش‌های سیاسی و یکجانبه نباشد. به دلیل آنکه فصل‌الخطاب در همه مسائل کشور قانون است، وقتی قانونی وضع می‌شود، دیگر کسی نمی‌تواند برخورد سلیقه‌ای، خطی یا جناحی با مسائل کشور به ویژه در مسأله حجاب و عفاف داشته باشد.

وی تصریح کرد: وقتی من لایحه را خواندم برای یکی از نمایندگان مجلس نوشتم به نظر می‌رسد این لایحه خیلی مفصل‌تر از قانون اساسی است. بررسی مفاد و ریزه‌کاری‌هایی که دارد، تعیین و تکلیف‌هایی که برای تمام ارکان نظام از قوه‌قضائیه گرفته تا قوه‌مجریه و حتی نیروهای نظامی و انتظامی مشخص کرده، برای همه ممکن است قانون وضع شود، اما مسائل اجرایی در آن دیده نشده است. به نظر می‌رسد بیشتر آمال و آرزوهای بعضی از گروه‌های سیاسی در این لایحه آمده است تا یک لایحه جامع‌الاطراف و لازم‌الاجرا که در صحنه عمل هم قابلیت اجرا داشته باشد. چون در بعضی از قوانین که وضع می‌کنیم، فقط دیگران را مجرم قلمداد می‌کنیم و با مجرم شناختن دیگران عملا بخشی از جامعه را از فعالیت‌های اجتماعی – سیاسی یا فرهنگی کشور به خاطر جرم‌انگاری‌هایی که صورت می‌گیرد، منع می‌کنیم.

این فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که به نظر شما تصویب این لایحه چه تأثیری بر جامعه دارد، گفت: به طور مثال قانونی برای جمع کردن ماهواره‌ها وضع شد، یک مدت با شدت و حدت این قانون را در معرض اجرا قرار می‌دهند و بعد که با مخالفت‌ها مواجه می‌شوند کم‌کم قانون کمرنگ شده و از رده خارج می‌شود.

کنعانی‌مقدم در پاسخ به این سوال که فکر می‌کنید این لایحه دستخوش تغییراتی خواهد شد زیرا برخی از نمایندگان اعلام کردند نباید درباره موضوع حجاب و عفاف عجولانه تصمیم‌گیری شود، گفت: خیر. اعضای کمیسیون ماده ۸۵ همان‌هایی هستند که این قانون را جمع‌بندی کردند. اما من می‌گویم سرهم‌بندی‌اش کردند و قاعدتا ممکن است در مورد همین قانون با تغییرات خیلی جزئی با فشار افکار عمومی از شدت و ضعف آن کم شود، اما شاکله قانون همان است که مطرح کردند و این موضوع دستپخت کسانی است که در کمیسیون حضور دارند.

وی افزود: نکته‌ای که بحث قانون حجاب و عفاف دارد این است که بحث حجاب و عفاف یک مقوله فرهنگی بوده و از دو جنبه قانونی و شرعی قابل بررسی است. قاعدتا در بحث شرعی شورای نگهبان دقت‌نظر دارد، فقها و علمای ما در این‌خصوص باید به یک اجماعی برسند و فتاوایی که در این خصوص داده می‌شود، برای مقلدین مراجع تقلید ما لازم‌الاجرا است. ممکن است در این خصوص اختلاف‌نظرها و اختلاف‌ فتاوایی وجود داشته باشد، اما اینکه در بحث قانونی بیاییم ۹۰ درصد جامعه را درگیر قانونی با این وسعت کنیم و با جرم‌انگاری، تکالیفی برای سازمان‌ها و مراکز مختلف قرار بدهیم، به نظر می‌رسد ما وارد یک چالش جدی می‌شویم که کنترل آن کاملا مشروط خواهد بود و نیاز به زمان و دقت‌نظر دستگاه‌های اجرایی دارد که سلیقه‌ای برخورد نکنند و به دنبال ایجاد تنش و چالش در درون جامعه نباشند.

کنعانی‌مقدم درباره اینکه برخی می‌گویند چرا مجلس به جای حل مسائل معیشتی و اقتصادی که درصد بسیاری از مردم با آن مواجه هستند، به موضوعاتی مانند حجاب و عفاف که مقوله فرهنگی است می‌پردازد، اشکال کار در کجاست، گفت: اتفاقا نماینده مجلسی از من نظر خواست، گفتم اگر مجلس آنقدر قدرتمند است که چنین قانونی با این همه ابعاد و نقطه‌نظرات مخالف در کشور، به تصویب برساند و اجرا کند، چرا این توان را بر این نمی‌گذارد تا در مقابل گرانی، تورم، مشکلات اقتصادی، رفع موانع تولید اقدامی کند و آن را پایه و اساس قدرت مجلس قرار نمی‌دهد؟ اگر مجلس ناتوان است، پس این قانون را هم نمی‌تواند به خوبی به سرانجام برساند. اگر توانمند است، اولویت ما مسائل معیشتی مردم است که مجلس باید با تمام قوا به آن بپردازد.

این فعال سیاسی اصولگرا در پاسخ به این سوال که آیا مجلس می‌تواند در حوزه مسائل معیشتی مردم هم اینگونه تصمیم‌گیری کند، گفت: کار از قانونگذاری در این زمینه‌ها گذشته است. آقای قالیباف هم صحبتی کردند و گفتند باید برای مسائل اقتصادی تصمیمات سخت گرفت. باید گفت مشکل ما گرفتن تصمیمات سخت نیست، خیلی از تصمیمات سخت را گرفتیم، مشکل ما این است که کسی نیست آن تصمیمات را اجرایی کند. هرکسی می‌آید آن کار دیگر می‌کند. به نظر می‌آید با این شیوه‌هایی که ما در مسائل اجرایی کشور دنبال می‌کنیم، حفظ وضعیت موجود مطلوب‌ترین راه برای مسئولین است.

216216

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1802918

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: حجاب بدحجابی لایحه حمایت از خانواده مجلس یازدهم مجلس شورای اسلامی پاسخ به این سوال افکار عمومی کنعانی مقدم حجاب و عفاف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۸۸۷۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این دهه‌شصتی خبرساز طراح لایحه حجاب است؛ سمت‌های او چه بوده است؟

عصرایران به قلم سروش بامدادی در یادداشتی نوشت: خیلی‌ها دوست دارند بدانند لایحۀ حجاب و عفاف را کی نوشته که این قدر شورای نگهبان به آن ایراد شرعی و قانونی می‌گیرد؟ روشن است که یک روحانی و فقیه آشنا با شرع آن را ننوشته و گرنه این همه مشکل شرعی نداشت و آقای حسین شریعتمداریِ کیهان را هم به این نتیجه نمی‌رساند که قانون (لایحه نهایی نشده) را بگذارید کنار و با همین طرح نور (گشت ارشاد - ۲ نیروی انتظامی) جلو بروید. فرمانده کل فراجا هم از حرکت بی‌درنگ به جانب «عفت اسلامی» سخن گفته و به قانون خاصی استناد نمی‌شود. آنچه یک نماینده مجلس هم هر از گاهی می‌گوید پیشنهادهای محدود کننده اوست و هنوز تصویب و نهایی نشده.

 

اما این لایحه را کی نوشته؟ یک فقیه؟ نه! یک خانم؟ نه! چهرۀ اصلی این لایحه آقایی است به نام ابوالفضل اقبالی که سال ۸۸ و در گرماگرم التهابات انتخابات لیسانس علوم اجتماعی خود را از دانشگاه علامۀ طباطبایی گرفت و ۸ سال بعد موفق شد در رشتۀ مطالعات زنان فوق لیسانس خود را از دانشگاه غیر دولتی خوارزمی دریافت کند.

او وقت و همت خود را صرف مطالعات زنان کرده و حاصل آن چند مقاله و کتاب است که در نگاه اول این تصور را ایجاد می‌کند که نوشتۀ یک خانم باشد اما به قلم اوست که امسال ۴۰ساله شد:

از گشت ارشاد تا چادر المیرا، زنان در دنیای وارونه، ساخت اجتماعی طلاق توافقی…

نگاهی به مشاغل او بعد از دریافت مدرک و حتی حین دانشجویی نیز نشان می‌دهد در جامعه به مفهوم عام آن کار و زندگی نکرده بلکه در نهادهای مختلف حکومتی و نه حتی دستگاه‌های اجرایی دولتی (دست‌کم تا پیش از روی کار آمدن دولت ابراهیم رییسی) مشغول بوده است: معاون رصد و پایش موسسه بینا وابسته به سازمان تبلیغات، مدیر روابط عمومی ستاد امر به معروف و نهی از منکر، کارشناس کودک و نوجوان سازمان رسانه‌ای اوج، دبیر کارگروه زنان در مؤسسۀ اشراق وابسته به بنیاد خاتم‌الاوصیا و سرانجام در دولت آقای رییسی وارد دولت می‌شود (ستاد حجاب و عفاف وزارت کشور).

چون در برخی گفت‌وگوها از او به عنوان «آقای دکتر» یاد می‌شود بررسی‌ها حاکی از آن است در دانشگاه علوم تحقیقات دانشگاه آزاد وارد تحصیل در مقطع دکتری جامعه‌شناسی شده اما ادامه نداده و گویا به تازگی در دانشگاه تهران از سر گرفته است.

ویژگی آقای اقبالی این است که مانند امامان جمعه به شرع استناد نمی‌کند (هر چند آقای علم‌الهدی مشهد هم به تازگی از شاهنامه گفت و این شعر را خواند: «منیژه منم، دُختِ افراسیاب/ برهنه ندیده تنم آفتاب» و تفاخر دختر افراسیاب به بیژن درباره جایگاه طبقاتی خود را بی‌توجه به ابیات قبل درباره شادنوشی این دو را به حساب الگوی حجاب و پوشش گذاشت!) یا به قانون. چون قانون را خودش نوشته و در گیر و دار رفع اشکالات شرعی است. از این رو تعابیر خاص خود را به کار می‌برد کما این که به تازگی در برنامه تلویزیونی «بدون گارد» گفت:

«تحمل مخالف، رفتار اخلاقی است اما بی‌حجابی مزاحمت برای ماست و تحمل مزاحم رفتاری انفعالی است». تعابیری که ما به ازای شرعی و قانونی ندارد.

پیش‌تر در مناظره با دکتر احمد بخارایی - جامعه شناس- هم وقتی مجری پرسید: «با توجه به این که برای سلبریتی‌ها جریمه‌های بیشتر تعیین کرده‌اید آیا نباید نگران بود این رفتار‌ها به مهاجرت بینجامد؟» او پاسخ داد: جریمه‌های آنان را بیشتر تعیین کردیم چون رفتارشان تبعیت اجتماعی دارد ولی اگر هم به مهاجرت بینجامد، خوب بینجامد!

منت‌ها بلافاصله اضافه کرد: البته قدم هنرمندان روی چشم ما! انگار او میزبان و مالک است و دیگران قرار است وارد قلمرو او شوند. در فضای مجازی هم در واکنش گفته شد: قدم‌تان روی چشم برای فردی بیرونی به کار می‌رود. یک ایرانی متولد ۱۳۶۲ که نماینده اقلیت جامعه است (به گواه انتخابات ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲) نمی‌تواند به ایرانیان دیگر بگوید قدم‌تان روی چشم! چون این خاک که متعلق به اوی تنها نیست! بحث انگیزترین سخن او اما باز در همان مناظره با دکتر احمد بخارایی بود که در آن گفت:

بی‌حجابی جلوی حرص و ولع را می‌گیرد در حالی که هر چه افراد حریص‌تر و گرم‌تر و پرقدرت‌تر و ولع بیشتری داشته باشند برای تشکیل خانواده مصمم‌تر می‌شوند و اگر در غرب خانواده‌ها واقعی نیست به خاطر این است که ولع ندارند و بعد از آن آماری ارایه داد.

هنگامی که مجری گفت چون این آمارها را مراکز رسمی و حکومتی منتشر می‌کنند برخی در آن‌ها تشکیک می‌کنند او این گونه پاسخ داد: آمارگیران پژوهشگاه فرهنگ و ارتباطات ظاهری کاملا مردمی دارند. با یک من ریش و انگشتر و یقه آخوندی که آمار نمی‌گیرند.

این که یک آقا و همکاران غالبا مرد او و نه خانم‌ها متولی طراحی و دفاع از لایحه حجاب هستند و تحصیلات فرد هم نه در فقه و حقوق که در زمینه علوم اجتماعی است ولی ماحصل صبغه مجازات دارد و ادبیاتی که به کار می‌گیرد مطلقا شبیه فقیهان و حتی واعظان یا حقوق‌دانان نیست در حالی که به شرع و قانون استناد می‌شود مورد توجه ناظران قرار گرفته و روشن شده بنای او بر دو اصل است: یکی این که حجاب کم یا بی‌حجابی حرص و ولع تشکیل خانواده و ارتباط مشروع را از بین می‌برد و دوم این که «مزاحم ما هستند». [این «ما»‌را هم توضیح نداده مشخصا شامل چه کسانی می‌شود؟ همه مردم ایران که بار تامین نصف بودجه دولت را با پرداخت انواع مالیات بر عهده دارند یا تنها همفکران ایشان؟]

با این اوصاف این سوال هم قابل طرح است که چرا آقای رییسی، ابوالفضل اقبالی را برای معاونت زنان و خانواده انتخاب نکرده با توجه به این که خانم خزعلی معاون کنونی بارها گفته اولویت خانم‌ها باید خانه و خانواده باشد و طبعا این قاعده شامل خود خانم انسیه خزعلی هم می‌شود.

در تاریخ معاصر ایران یک ابوالفضل اقبالی دیگر هم البته داریم که ربطی به حجاب و زنان نداشت و ۱۶ سال قبل از تولد این ابوالفضل اقبالی درگذشته و او نماینده آستارا در دوره ۲۱ مجلس شورای ملی بود و مدتی قائم مقام دکتر حسین خطیبی در جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران.

آقای اقبالیِ مورد نظر این نوشته اما جایی قائم مقام نبوده او مدیر عامل موسسه فرهنگی هنری بصیرت است.